ทุกครั้งที่เริ่มคุยกับใครเมื่อไหร่เราก็จะเป็นคนหายไปทุกที ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุยนะแต่ว่ากลัวจะเสียใจอะเพราะรักที่ผ่านมามันจบไม่สวยสักเท่าไหร่เราเลยไม่อยากกลับไปอยู่จุดๆนั้นจุดที่เราเสียใจมากๆ(เสียใจมากเพราะเป็นรักแรก)ได้แต่คิดในใจทุกครั้งว่าทำไมเรานิสัยแย่จัง
เราเสียใจนะที่ทำแบบนี้เรารู้สึกผิดมาก แต่ทำไงได้ล่ะก็เรากลัวที่จะเริ่มต้นใหม่นี่ เราควรทำไงดีล่ะ เราอยากจะคุยกับคนที่เขารู้สึกดีกับเราให้นานๆโดยที่เราไม่ต้องกลัวว่าเขาจะทิ้งเราไป ขอวิธีหน่อยค่ะว่าเราควรทำไงดี???
นี่หรือที่เขาเรียกกันว่าโรคกลัวความรัก?
เราเสียใจนะที่ทำแบบนี้เรารู้สึกผิดมาก แต่ทำไงได้ล่ะก็เรากลัวที่จะเริ่มต้นใหม่นี่ เราควรทำไงดีล่ะ เราอยากจะคุยกับคนที่เขารู้สึกดีกับเราให้นานๆโดยที่เราไม่ต้องกลัวว่าเขาจะทิ้งเราไป ขอวิธีหน่อยค่ะว่าเราควรทำไงดี???